Isang linggong kalbaryo. Isang linggong paghihirap. Isang linggo na parehong gusto at ayaw ko nang maulit pa.
Nakapapagod, sobra. Ang dami kong ginawa ngayong linggong ito. Ang masakit dun, lahat ng ginawa ko ay di ko talaga gusto, o labag sa kalooban ko. Sabi nga ng kaibigan ko, forced labor/sapilitang paggawa.
Ayoko nang isaisahin pa yung mga ginawa ko nung nagdaang linggo. Tapos naman na yun, ayoko nang balikan. Kung may babalikan man akong pangyayari, yun ay ang dalawang pangyayari nung linggong iyon na talaga namang karapatdapat na manatili sa aking alaala.
(Isa sa mga pangyayaring iyon ay nagpatunay na minsan, malapit rin pala ang panaginip sa tunay na buhay.)
Sa dalawang pangyayaring iyon, nakaramdam ako ng panandaliang kasiyahan. Oo, panandalian lamang. Sapagkat pagkatapos ng mga pangyayaring iyon, nabalutan nanaman ako ng napakaraming tanong hanggang sa ang lahat ng tanong na iyon ay naging kalungkutan na.
STOP. TIGIL. HINTO.
Tama na muna ito. Marami pa akong ibang bagay na kailangang pag-aksayahan ng oras. Sapilitang paggawa nanaman. Kailangan ko muli ng mapagkukunan ng panandaliang kasiyahan, panandaliang kasiyahan na hindi magbibigay sa akin ng napakaraming tanong at kalungkutan sa huli.
Nakapapagod, sobra. Ang dami kong ginawa ngayong linggong ito. Ang masakit dun, lahat ng ginawa ko ay di ko talaga gusto, o labag sa kalooban ko. Sabi nga ng kaibigan ko, forced labor/sapilitang paggawa.
Ayoko nang isaisahin pa yung mga ginawa ko nung nagdaang linggo. Tapos naman na yun, ayoko nang balikan. Kung may babalikan man akong pangyayari, yun ay ang dalawang pangyayari nung linggong iyon na talaga namang karapatdapat na manatili sa aking alaala.
(Isa sa mga pangyayaring iyon ay nagpatunay na minsan, malapit rin pala ang panaginip sa tunay na buhay.)
Sa dalawang pangyayaring iyon, nakaramdam ako ng panandaliang kasiyahan. Oo, panandalian lamang. Sapagkat pagkatapos ng mga pangyayaring iyon, nabalutan nanaman ako ng napakaraming tanong hanggang sa ang lahat ng tanong na iyon ay naging kalungkutan na.
STOP. TIGIL. HINTO.
Tama na muna ito. Marami pa akong ibang bagay na kailangang pag-aksayahan ng oras. Sapilitang paggawa nanaman. Kailangan ko muli ng mapagkukunan ng panandaliang kasiyahan, panandaliang kasiyahan na hindi magbibigay sa akin ng napakaraming tanong at kalungkutan sa huli.
No comments:
Post a Comment